เดือนธันวาคม ในสายตาชาวนา คือ ฤดูแล้ง... ฟางที่เหลือจากการเก็บเกี่ยวข้าวแห้งสนิทแล้ว ดินเหนียวๆเริ่มแห้งและแตก ใบไม้ในป่าส่วนตัวทยอยร่วงหล่น ป่าดูโล่งขึ้น แสงแดดส่องลงมาได้มากขึ้น แอบดีใจแทนต้นไม้เล็ก ที่มีโอกาสได้รับแสงแดดจริงๆจังๆ ลมหัวกุดพัดเอาใบสักแห้ง เศษฟาง เศษหญ้าจากฝั่งอำเภอสันกำแพง ข้ามคลองแม่ท้องปองมายังฝั่งบ้านเราที่อยู่ในเขตอำเภอดอยสะเก็ด บางวันก็พัดจากฝั่งเราไปฝั่งสันกำแพง เจ้าของบ้านเลยคิดว่าควรให้ชื่อฟาร์มเป็น สันสะเก็ด เพราะอยู่ใกล้กันจริงๆ ห่างกันแค่คลองกั้น จนเครื่องมือ (ที่ไม่) อัจฉริยะของกูเกิ้ลแจ้งว่าเราอยู่ฝั่งสันกำแพง
ฤดูแล้ง ชาวนาอย่างเราไม่ได้หยุดงานในทุ่งนานะคะ เพราะ... ว่า
งานปรับปรุงดิน รออยู่ ปีที่ผ่านๆมาเราปลูกถั่วงลิสง ปลูกปอเทือง เราคงเริ่มเบื่อปอเทือง ปีนี้แพลนว่าจะไถกลบก่อน แบ่งมาปลูกข้าวนาปรังสักสองไร่ ทางเขื่อนแม่กวง อุดมธาราจะแบ่งน้ำลงมาให้ทำการเกษตร และอาจปลูกทานตะวันให้บานแฉ่งหรืออะไรดีที่จะคลุมดิน ไม่ให้หญ้าได้เกิดงดงามและป้องกันฝุ่น กันดินแห้งเกินไป
ช่วงนี้เราแนะนำให้ไก่ ไปจิกกินๆๆๆข้าวที่หล่นในท้องทุ่ง เป็นการช่วยทำความสะอาดผืนนา ไม่ให้เมล็ดข้าวที่ร่วงหล่นจากฤดูก่อนได้งอกขึ้นมาผสมกับข้าวสายพันธุ์ใหม่ที่กำลังจะปลูก เราจึงงดให้อาหารไก่ มีเพื่อนๆอย่างนกเขา กาดำ นกเอี้ยง นกสีสวย นกแพนด้า (เราไม่รู้จักชื่อชนิดของมันเลยตั้งชื่อให้ใหม่) นกสารพัดมาช่วยกันกินข้าวให้หมดๆ จะเอาไปฝากลูกที่บ้านก็ได้
เราหลีกเลี่ยงการเผาฟางและหญ้าในทุ่งนา เพราะ เจ้าของฟาร์มเอาไฟแช็คไปซ่อนหมดเลย ให้เหตุผลว่า ไฟไหม้ทุ่งเท่ากับสร้างมลพิษทางอากาศ เศษเถ้าปลิวคละคลุ้ง และเป็นการฆ่าแมลง สัตว์เล็กๆทั้งหลายด้วย เรามารักษาสมดุลย์และไม่ทำบาปกันดีกว่า
Comments